Allemaal struisvogels en een dappere dodo

Ze had aan het begin van een eerdere yogales al verteld dat er een boek van haar zou verschijnen. Het verhaal had ze zelf niet goed kunnen opschrijven, maar gelukkig had ze een journaliste gevonden die dat samen met haar wilde doen. Het ging over een onveilige jeugd.

Vlak voor het boek verscheen vertelde ze dat het over haar eigen onveilige jeugd ging. Een jeugd met een vuurwapengevaarlijke vader, fysieke en geestelijke mishandeling, pesterijen en seksueel misbruik. 

Maar ook een jeugd vol struisvogels in haar omgeving. Er waren genoeg mensen die wisten of op zijn minst vermóedden wat er zich afspeelde in het gezin, maar niemand greep in.

Natuurlijk was het doodeng om haar persoonlijke verhaal tot in de kleinste details aan de wereld te vertellen. Maar ze had een missie, dus moest ze doorpakken. Het was in Nederland nu té makkelijk om een wapenvergunning te krijgen. En elk kind dat moest meemaken wat zij had meegemaakt was er een teveel.

Ik kocht het boek en las het. Werd er stil van. 

Voor mij is Lisa van Ris, zoals ze zich in het boek noemt, een Dappere Dodo.