woensdag 24 juli 2019

Wasmand 2

Opeens betrad ik samen met dochter F. het Amsterdamse huis waar ik dertig jaar eerder voor het eerst binnen was geweest. De eigenaren vertelden ons dat we er nog eens oud en nieuw hadden gevierd, toen F. een jaar of twee jaar oud was.
Ik ging altijd prat op mijn goede geheugen, maar nu moest ik toch toegeven dat ik daar geen enkele herinnering aan had.

Ik had de vrouw des huizes zeker twintig jaar niet gezien, haar echtgenoot had ik drie jaar geleden opnieuw ontmoet in de dahira, bij de afscheidsdienst voor de vader van mijn kinderen.








We kwamen de nieuwe wasmanden ophalen. Wasmanden uit Senegal, gemaakt van gedroogd riet en gekleurd afvalplastic. Hartstikke fairtrade, maar aangezien de wereldwinkel inmiddels ter ziele was gegaan kon ik ze daar niet meer kopen. We mochten ze -wat een voorrecht- bij de importeur thuis ophalen.

Het werd een bijzondere middag, met een glaasje en een nootje. Het 'Ja, die ken je wél' vloog over en weer.
Wat voelde het vertrouwd om in een Senegalees-Nederlands huishouden te zijn. En wat was mijn leven anders gelopen dat het hunne.
Onderzoekt alles en behoud het goede, schoot er door me heen.

Gelukkig hadden beide manden een passend deksel. 

zondag 21 juli 2019

Uitwaaien


Opeens stond ik bil aan bil met een wildvreemde vrouw. We keken elkaar in de ogen, door onze benen heen, en hielden elkaars handen vast.
Zaterdagochtend 8 uur, locatie Surfstrand. 



Achter ons, aan de rand van het strandje, kleedde een dame op leeftijd zich uit tot op haar badpak en stapte zonder aarzeling de onstuimige golven van het Gooimeer in.

Het begon zachtjes maar gestaag te regenen.De wind trok verder aan en maakte van mijn kapsel een puinhoop. 

De les werd voortijd afgebroken. Alles en iedereen zat onder het natte zand. 
Ik voelde de energie door mijn lichaam stromen. 
Met een grote glimlach stapte ik op de fiets.









zondag 14 juli 2019

Sleuteloverdracht


Er bestaat een plantje met de naam Hemelsleutel. 
Het verhaal wil dat de heilige Petrus, die de hemelpoort bewaakte, in een onbewaakt ogenblik zijn sleutelbos naar beneden liet vallen. Op de plaats waar de sleutels vielen groeide dit sedumplantje uit de grond.

Of: in sommige landen werden de planten aan de zoldering opgehangen, met de worteltjes naar boven. Er werd wat klei aangebracht, dat nat werd gehouden et voilà:  de bloemknoppen richtten zich hemelwaarts.

Zou hij nou werkelijk van Jezus himself  die sleutels gekregen hebben, die Petrus? Een zilveren en een gouden, symbolen voor de macht over de gelovigen. Niet geloven = niet binnen.

Ik geloof vast dat er hierna een plek is waar het ook goed is, zonder dat je voor die poort hebt hoeven wachten op je beurt. 
Met een plafond vol sedum, en voor mijn part ook nog een met sedum begroeid dak. 
Laten we eerst maar hier op aarde genieten van al het moois dat de natuur ons heeft geschonken.

vrijdag 5 juli 2019

Door

Gentle hearts are counted down
The queue is out of sight and out of sounds
Me, I'm out of breath, but not quite doubting
I've found a door which lets me out

Uit: Rock 'n roll with me - David Bowie (Diamond Dogs, 1974)