De rotonde

Er waren geen regels. Iedereen deed wat hij dacht dat nodig was om te komen waar hij wilde zijn. Wat daardoor natuurlijk niet lukte.


Zwart-gele taxi's.
Geiten en schapen.
Stinkende brommers.
Oranje-blauwe car rapids.
Gebutste personenauto's.
Charrettes met uitgemergelde paarden ervoor.
Vrouwen -altijd prachtig gekleed, ondanks hitte, stof en vuil- met wasteilen vol handelswaar op hun hoofd en een sliert kinderen achter zich aan.


Getoeter en verwensingen. En daar tussenin de dorpsidioot die dacht het verkeer te kunnen regelen.

We belandden in een verkeersinfarct, op de avond voor het Suikerfeest, kilometers voordat we de buitenwijken van Dakar zouden bereiken.
Toen we na uren file door konden rijden, vloog onze taxi met een rotvaart over een betonnen wegafscheiding en verloor diverse onderdelen.
De chauffeur verblikte noch verbloosde en bracht ons veilig thuis.