Meibom

Het heeft een vreemde associatie, nu de 4 mei-herdenking in zicht is. Maar het woord meibom, meibum of meiboom verwijst naar de kliertjes aan de binnenkant van je oogleden. Ze zijn vernoemd naar de Duitse arts Heinrich Meibom en scheiden een olieachtige substantie af, waardoor je traanfilm de juiste samenstelling krijgt. 

Als het goed is tenminste, en dat is het niet bij mij. Als ze verstopt zitten, die meiboomkliertjes, veroorzaken ze droge ogen. Met alle vervelende gevolgen van dien.

De lenzenspecialist schafte nieuwe apparatuur aan, speciaal voor de behandeling van droge ogen.
Ik was de lucky one die als eerste behandeld zou worden, op de dag dat de apparatuur werd geplaatst. De mij bekende optometrist en lenzenspecialist hadden gezelschap gekregen van een product specialist en een huidspecialist. Er stond een heel team voor me klaar, op vrijdagmiddag in de Kinkerstraat.

Jemig, nu werd ik toch wel wat huiverig.

Ik kreeg een vooronderzoek om te kijken of de behandeling überhaupt zin zou hebben. Ja, daarvan waren ze overtuigd, ik zat in de oranje zone. De vragenlijst werd ingevuld, om te zien of er medische bezwaren waren. Nee, ook dat niet. Er werd uitgelegd wat er zou gebeuren tijdens de behandeling, wat ik niet mócht doen na de behandeling en wat ik juist móest doen na de behandeling (niet in de zon!, factor 50 smeren!) Wilde ik nog steeds?

Ik besloot de gok te wagen en werd naar een andere ruimte gebracht. Daar stond de behandelstoel voor me klaar. Mijn ogen werden afgeplakt, wat enger klonk dan dat het was, en er kwam een dikke laag gel op het gebied tussen ogen en jukbeenderen. Want die meiboomklieren lopen nog een eindje door, hoor.
De intense light pulses voelden als warme speldenprikjes, die echter meteen werden afgekoeld door het apparaat dat ze afgaf. Het was alsof ik in de stoel bij de schoonheidsspecialiste lag.

Er werd me verteld dat je er ook nog mooier van wordt. Achter mijn afgeplakte ogen danste ik rond de Zweedse meiboom.