Boerenpaard

We kijken foto's. Vlak voor of aan het begin van de oorlog logeerde mijn vader een week, misschien wel twee, op een boerderij in Blaricum. Hoe hij daar terecht is gekomen weet hij niet goed meer. Misschien via zijn tien jaar oudere zus Riet? Zij is niet op de foto's te zien, in tegenstelling tot mijn oma, wier aanwezigheid mijn vader zich dan weer níet herinnert. Wel weet hij alle namen nog van de zoons uit het boerengezin Calis: Gijs, Lammert, Klaas en Jan. Die laatste had vreemd genoeg een andere achternaam: Van den Akker. Een kind uit een eerder huwelijk van de boerin?

De foto's laten een gezellig gezin zien, met eromheen nog enkele vrolijke meisjes waarvan de rol niet duidelijk is. Mijn vader, als stadse jongen van 9 of 10 jaar, detoneert enigszins. Hij draagt een korte broek, tot op de knieën. Een stralend wit overhemdje met korte mouwen, een stropdas en op sommige foto's een spencer. Lange geruite kousen en nette schoenen. Ietwat gespannen zit hij op zijn paasbest op het enorme boerenwerkpaard, dat hij later ook naar het land mocht brengen.

Na enkele meters is hij weer omgekeerd.