Het zoet en het zuur

Vandaag zou ze zestig zijn geworden, zus M. 

Wat had ze er een feest van gemaakt, als ze nog onder ons was geweest. Zeker weten dat ze het al maanden van tevoren had laten vallen. Kinderlijk opgewonden zou ze zijn geweest, net zoals ze dat was als er een verjaardag van een van ons zat aan te komen. Weet je al wat je wilt hebben voor je verjaardag? of Ik heb iets heeeeel erg leuks voor je verjaardag gekocht!

Nieuwsgierig zou ze hebben gevist naar wat je voor haar had gekocht of geregeld, maar liever nog regelde ze het allemaal zelf.

Vanavond eten we aardbeien met slagroom. Niet omdat het Zweeds midsommar is, maar omdat we dat drie jaar geleden bedachten, toen we de eerste verjaardag zonder het feestvarken vierden. 

Aardbeien waren haar lievelings. 

Ik zie haar gezicht voor me. De ogen dichtgeknepen van genot, haar hand in een gesticulerend gebaar naast haar wang, en dan een langgerekt Mmmmmmm in alle toonaarden.

Het zoet en het zuur moeten wel in balans zijn, schreef ze in een van haar laatste mailtjes. 

Dus eten we vanavond aardbeien met slagroom, maar zullen we het grote gemis er dwars doorheen proeven.