Dubbele hiel

Op de laatste dag van een weekje vakantie was er opeens ruimte om te ontrommelen. Ik raakte van het een in het ander verzeild. In een opbergdoos met wolletjes kwam ik een paar zelfgebreide sokken tegen waarvan de tenen stuk waren gegaan. Al eerder was ik op het idee gekomen om een stukje uit te halen en de tenen opnieuw te breien. Ik had nog wol over en het was een dure streng geweest, dus het was de tijdsinvestering waard.

Nu moest het er maar eens van komen. Als ik er even voor ging zitten was het zo gepiept. Het was wel een poosje geleden dat ik sokken had gebreid en ik moest mijn aantekeningen er dan ook bij pakken om op te starten. Driftig ging ik aan de slag.

Na verloop van tijd nam ik afstand van mijn breiwerk. Ik moest drie keer kijken om te zien wat ik verkeerd had gedaan.
Op de plaats van de tenen had ik voor de tweede keer een hiel gebreid.

F. troostte mij door op te merken dat er ergens op de wereld misschien wel iemand rondliep met voeten met een dubbele hiel.