Gekkigheid

We gingen weer dansen met Youssou, voor de tweede keer dit jaar. De locatie was anders, het gezelschap was uitgedund en het was op een doordeweekse dag. Veel tijd om ons erop te verheugen was er niet, en bovendien had ik na afgelopen zomer geen behoefte meer aan bepaalde mensen.
De betovering leek verbroken.

Het concert was niet uitverkocht, op de dag zelf werd er nog geprobeerd bezoekers te trekken.
Ik keek verlangend naar de andere rij. In de zaal boven ons trad Madness op. Uitverkocht. Wat had ik veel gedanst op hun aanstekelijke ska-muziek. Op elk schoolfeest kwam steevast Nightboat to Cairo of One step beyond langs.

Ik herinnerde mij klasgenoot S. die in 1979 of 1980 zijn spreekbeurt hield over ska. In baggy trousers, met zonnebril op en een smal zwart stropdasje omgeknoopt stond hij voor de klas.

Het concert van Youssou was fantastisch. Gelukkig maar.