De yogajuf kwam met een noviteit. Het aloude spijkerbed in de vorm van een kek matje: het spijkermatje. De spijkers waren van kunststof en gegoten in sierlijke, gekleurde roosjes. Het leek een aantrekkelijk geheel.
Ik ging er op staan. En ja, dat voelde je wel. Bij mijn rechtervoet onder de hiel, links onder de bal van mijn voet. Al snel begon er van alles te stromen. Ik moest vooral niet vergeten adem te blijven halen.
Ik ging er op liggen. Mijn sweatshirt was te dik, dus veel last had ik hier niet van. Mijn voeten daarentegen voelden nog steeds aangenaam warm.
Ik schafte een matje aan.
Nu sta of lig ik regelmatig een tijdje in de spijkers. Bijna tienduizend puntjes laten me weten waar de spanning zit. Ik adem ernaartoe, en voel het gelukshormoon endorfine mijn lichaam instromen.
Geheel gereset ga ik de dag en de nacht in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten