Tikkie

Er bestaat een app om makkelijk geld naar iemand over te maken die iets voorgeschoten heeft: Tikkie.
Ik heb bij dit woord een heel andere associatie.

In de bibliotheek waar we als kind kwamen, werkte een bijzondere verzameling mensen. Minstens een ervan verdachten wij ervan zijn baan in het kader van een sociale regeling te hebben gekregen.
Het was nog de tijd van het stempelen: je legde de stapel boeken die je had uitgekozen op het uitleenbureau, en de medewerker van dienst moest ieder boek openslaan en op het ingeplakte velletje een stempel met de datum van terugbrengen zetten.
Soms was dit een geluidloze stempel, die met flinke kracht van links naar rechts over het papier moest worden gedrukt; soms een mechanische die een heerlijk klikkend geluid maakte.

Het vervelende was dat Tikkie een tik had. Bij iedere stempel schudde hij woest zijn hoofd heen en weer. Nog vervelender was het dat hij erg last van roos in zijn haar had, zodat je bij thuiskomst altijd goed keek of er geen schilfers in je boeken waren beland.

Het is onbegrijpelijk dat ik na mijn middelbare school een opleiding tot bibliothecaris heb afgerond.