De douche

Ik ben moe en heb het koud. Vol verwachting stap ik onder de douche, die ik al even heb laten lopen om er zeker van te zijn dat ik niet onder een te koude straal stap, wat de ellende alleen maar groter zou maken.

Ik merk meteen dat het niet de totale ontspanning oplevert waarnaar ik verlang, wanneer mijn haar het hete water opslokt en mijn hoofdhuid bereikt. Nu moet ik blijven draaien om alle plekken van mijn lichaam warm te krijgen. Ik zet andere middelen in om korte momenten van een prettig gevoel op te roepen: ik pik de sinaasappeldoucheschuim van F., scheer de haartjes weg die ik niet wil zien en spoel met het warme water de te dure mascara weg die ab-so-luut niet met reinigingslotion verwijderd mag worden.

Het mag niet baten. Ik heb het koud, voel me te dik, mijn hoofdpijn wordt alleen maar erger en ik zie dat de grote droge handdoek te ver weg hangt om mij straks, na het dichtdraaien van de douchekraan, zo snel af te drogen dat ik de warmte die ik bij me draag, ook nog even kan vasthouden.