Wat een bak

We konden natuurlijk niet achterblijven: ook op het werk scheiden we tegenwoordig het afval. Onder het motto: Wat een bak - we gaan scheiden werden op de laatste avond van februari alle prullen- en papierbakken bij de werkplekken weggehaald. De volgende dag stond er een groot gevaarte naast het damestoilet, met vier openingen. Voor papier, plastic, bekers en restafval. De koffiebekertjes verdwijnen bij een voldoende hoeveelheid met zak en al bij het restafval, maar dat schijnen ze er later weer uit te kunnen vissen.

Rondom de bureaus ontstaan er op microniveau afvalinzamelingssystemen. Theezakjes, klokhuizen, mandarijnenschillen en nietjes worden in geïmproviseerde bakjes en kartonnetjes verzameld en met grote regelmaat naar het scheidstation gebracht. Waarbij je natuurlijk punten kunt scoren door het afval van je naaste collega mee te nemen. Een enkeling staat vertwijfeld met een sluitstrip van een boterhamzakje in de hand (plastic of restafval?), maar over het algemeen verloopt het doorlopende inzamelproces moeiteloos.
Niet iedereen kan er aan wennen. Al op dag twee werd de eerste ouderwetse prullenbak onder een bureau gesignaleerd.