Grace

Ik zocht mijn boeken uit, omdat de slaapkamer werd geschilderd  en ze toch allemaal de kast uit moesten. Anders dan een paar jaar geleden kan ik tegenwoordig vrij makkelijk boeken doorschuiven naar een volgende lezer. Ik pakte Alias Grace van Margaret Atwood. Ik had geen idee meer waar het boek over ging en dacht dat het wel weg kon. Tot ik het opensloeg en op de titelpagina een in potlood geschreven gedicht zag staan. Een gedicht van J.C. Bloem, geschreven door zus M., op twee weken na twintig jaar geleden. Behalve dat ze de Dapperstraat heel geestig had vervangen door de Pruimenstraat, ons adres uit die tijd, werd ik geraakt door de volgende strofe:

Alles is veel, voor wie niet veel verwacht

Het leven houdt zijn wond'ren verborgen

Tot het ze -opeens- toont in hun hogen staat.

Grace was wat ik voelde, dankbaarheid zo'n grappige en lieve zus te hebben gehad.